Κάθε μέρα αντιμετωπίζουμε αυτά τα «γιατί» χωρίς να μπορούμε πάντα να δώσουμε δημιουργικές εξηγήσεις που να ερμηνεύουν επαρκώς την πραγματικότητα. Τα προβλήματα παραμένουν, παρ'όλο που μπορεί να υπάρχουν εξαιρετικές διαδικασίες για κάθε λειτουργία της επιχείρησης. Δυστυχώς, αυτά τα φαινόμενα δεν μπορεί να τα ερμηνεύσει, ούτε να δώσει λύσεις η επιστήμη της οργάνωσης, ούτε κανενός είδους ISO . Το γιατί κάποιο στέλεχος δεν λειτουργεί σωστά, γιατί εμφανίζει στην καθημερινή του δουλειά ένα ή και περισσότερα από αυτά που περιγράφηκαν στα προηγούμενα ως «γιατί», μπορεί να ερμηνευτεί μόνο μέσα από την ατομική του ψυχολογία και τις επιλογές που ο ίδιος κάνει, συνειδητά ή ασυνείδητα. Σήμερα από τις επιχειρήσεις δεν λείπουν ούτε οι αναλύσεις και οι μελέτες, ούτε η εκπαίδευση των στελεχών, ούτε η σωστή διοίκηση. Επίσης δεν λείπουν οι στόχοι, τα προγράμματα ενεργειών ή οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, αφού όλοι οι διευθυντές καθημερινά φροντίζουν για όλα αυτά. Επίσης, δεν λείπουν ούτε τα μέσα, η τεχνολογία ή οι μέθοδοι. Παρ'όλα αυτά τα προβλήματα αντί να λύνονται και έτσι να μειώνονται, αυξάνονται και δημιουργούν τεράστια κόστη για την επιχείρηση.

Σκεφτήκατε ποτέ γιατί : οι δουλειές δεν προχωράνε ; δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι ; παραβιάζονται τα χρονοδιαγράμματα ; γίνονται λάθη ; υπάρχουν καθυστερήσεις ; οι άνθρωποι έχουν άγχος και ένταση ;

Η εξήγηση είναι πως, όταν υπάρχουν όλα όσα χρειάζονται για την ολοκλήρωση ενός έργου και εκείνο δεν ολοκληρώνεται από τους ανθρώπους, τότε λείπει ένας κρίσιμος παράγοντας που αποτελεί τον καταλύτη, το απαραίτητο εκείνο στοιχείο που θα εξασφαλίσει την επιτυχία.

Μπορεί να χρησιμοποιούμε συνέχεια την λέξη «συνεργασία» και «συνεργάτης» εν τούτοις όμως, δεν έχει κατακτήσει την θέση που της αναλογεί στην καθημερινή εργασία των ανθρώπων. Επειδή οι άνθρωποι μέσα στην επιχείρηση, επικοινωνούν μεταξύ τους, έχουν την ψευδαίσθηση πως «συνεργάζονται» και μάλιστα σωστά. Όμως, αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι το αντίθετο. Δεν υπάρχει καμία πραγματική συνεργασία και γιαυτό τα αποτελέσματα είναι αρνητικά.

Δυστυχώς, θεωρείται αυτονόητο αλλά δεν είναι , πως οι άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι η συνεργασία και πώς να συνεργάζονται και γιαυτό δεν εξετάζεται κατά την πρόσληψη αυτή η ικανότητα, ούτε όμως και στην συνέχεια ασχολείται κανείς μαζί της. Η έλλειψη της συνεπώς, μειώνει την επίδραση όλων των άλλων παραγόντων επιτυχίας και καθιστά τους ανθρώπους ανεπαρκείς και αναποτελεσματικούς.

Στην πράξη έχει αποδειχθεί, για έναν υπάλληλο ή στέλεχος μιας επιχείρησης, πως είναι καλύτερα να έχει αυξημένο βαθμό συνεργασίας και ας μην ξέρει τόσο καλά το αντικείμενο της δουλειάς του, παρά το αντίθετο. Ο χαμηλός βαθμός συνεργασίας, καθιστά κάθε άλλη γνώση ή ικανότητα, άχρηστη και αναποτελεσματική στην δουλειά.

Στόχος του είναι να διδάξει σε όλους τους ανθρώπους της επιχείρησης τι είναι «συνεργασία» και πώς μπορεί να εφαρμοστεί στην καθημερινή εργασία τους, ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα αποτελέσματα.

Τόσο ισχυρή είναι η επίδραση της ικανότητας για συνεργασία, που μπορεί να βελτιώσει τους ανθρώπους ακόμη και αν δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι στο αντικείμενο της δουλειάς τους

Όμως πάει και πιο πέρα! Ό,τι ισχύει για την συνεργασία στην δουλειά, τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για την συνεργασία στην προσωπική ζωή (παιδιά, σύζυγος, συγγενείς κλπ.).

	ΜΕΡΟΣ Α 1. Τι είναι «συνεργασία» 2. Γιατί χρειάζεται η ικανότητας της «συνεργασίας» στον άνθρωπο 3. Η σημασία της «συνεργασίας» για την ζωή 4. «Συνεργασία» και ψυχική υγεία 5. «Ανταγωνισμός» και «Συνεργασία»
	ΜΕΡΟΣ Β 1. Το ψυχολογικό υπόβαθρο της «συνεργασίας» 2. Τα εμπόδια στην «συνεργασία» 3. Ο προσωπικός και ο εργασιακός στόχος σε σχέση με την «συνεργασία» 4. Γιατί προτιμάται ο «ανταγωνισμός» έναντι της «συνεργασίας» 5. Ο μηχανισμός της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
	ΜΕΡΟΣ Γ 1. Η «συνεργασία» στην εργασία 2. Οι τρόποι εφαρμογής της και τα αποτελέσματα που φέρνει 3. Πώς επιδρά: στην εξοικονόμηση χρόνου, στην ποιότητα, στην επιτυχία 4. Η «συνεργασία» στην Διοίκηση, στις Πωλήσεις, στην Εξυπηρέτηση του πελάτη 5. Η «συνεργασία» ως κουλτούρα της επιχείρησης.
	ΜΕΡΟΣ Δ 1. Η αξία της «συνεργασίας» για την προσωπική ζωή 2. Η «συνεργασία» μας με τα πρόσωπα της καθημερινής μας ζωής 3. Η καταπολέμηση του άγχους, της έντασης, της ανησυχίας με την «συνεργασία» 4. Ο βαθμός «συνεργασίας» ως απαραίτητη ανθρώπινη ικανότητα 4. Η «συνεργασία» και η πορεία του κόσμου.